تهویه و تبرید

فیلتر درایر

جاذب های رطوبتی

فیلتر درایر : امروز در ادامه آموزشهای تصویری، یکی دیگر از مستندهای مهندسی را برای شما آماده کرده ایم. در این ویدیو نحوه عملکرد فیلتر درایر ها  را تشریح خواهیم کرد

فیلتر درایر ها یا مواد رطوبت گیر در رطوبت گیر هایِ خطوطِ لوله مکش و مایعِ سیستم های سرد کننده قرار می گیرد،

تا محتویاتی که دارای آب و رطوبت هستند را از سیستم را جذب کند.

بعضی از موادِ رطوبت گیر و جاذِب رطوبت در  فیلتر درایر ها عبارتند از:

۱)آلومینایِ فعال شده
۲)سولفات کَلسُیُم
۳)سیلیکاژِل
۴)آلومیناژِل
۵)شبکه توری(سِرَند)بسیار ظریف و مولکولی

بیشتر این جاذب ها ,رطوبت , رسوبات و اسید های مواد سرما زا را جذب می کند.

فیلتر درایر ها معمولا در مسیر لوله حامل مایع مُبَرِد و در نزدیکی سوپاپ کنترل جریان قرار می گیرند.

این مواد و وسایل باید حتی الامکان در جای خنک قرار گیرند .

زیرا گرما می تواند باعث جدا شدن مجدد رطوبت از آن ها و مخلوط شدن آن با مُبَرِد شود.

فیلتر درایر حامل مُبَرِد باید در حالت عمودی سوار شود و مُبَرِد از پایین به بالای آن جریان یابد.

این رطوبت گیرها تا زمانی که قدرت جذب رطوبت خود را از دست نداده اند در مدار باقی می مانند.

نکات نصب  فیلتر درایر

پس از سوختن سیم پیچ های موتور، معمولا یک واحد رطوبت گیر بزرگ در مسیر لوله برگشت به کمپرسور قرار داده می شود.

این رطوبت گیرها نیز باید عمودی سوار شده و جریان مایع مُبَرِد در آن ها از بالا به پایین است تا امکان عبور روغن از آن آسان تر باشد .

فیلتر درایر های لوله برگشت را معمولا پس از پایان نظافت داخلی سیستم, از خط خارج می کنند.

رطوبت گیر های اشباع شده را نباید با گرم کردن فعال نمود.

فقط روغن و مُبَرِدِ تمیز و عاری از رطوبت باید در سیستم جریان داشته باشد.

تمام ذرات خارجی و رطوبت ،باید از ماده مُبَرِد جدا گردیده و یا در محلی که ایجاد مزاحمت و ضرر به دستگاه نرساند جمع گردد.

برای این منظور از توری های سیمی،فیلتر ها و انواع مواد جاذب آب استفاده می شود.

این قطعات ممکن است به صورت جداگانه در سیستم قرار گیرند و یا همگی در یک مجموعه جمع شوند.

اگر مواد جاذب رطوبت ظرفیت کافی برای جذب بیشترین و کمترین حد محتوی رطوبت داشته باشند

و کاملا احیاء شده باشند می توانند مُبَرِد را عاری از رطوبت و تمیز نگه دارند.

فیلتر درایر معمولی، مایع مستقیما از آن عبور می کند،

و از یک لوله (برنجی،مسی،فولادی) مملو از مواد شیمیایی جاذب رطوبت تشکیل شده است.

در این  فیلتر درایر ها عمل جذب رطوبت مستقیم و بدون تغییرات شیمیایی است،

مانند آلومینای احیاء شده یا سیلیکاژِل و یا همراه با کمی تغییرات شیمیایی است,مانند سولفات کلسیم.

در هر دو انتهای لوله معمولا یک فیلتر نصب می شود و اتصال لوله یا مهره ای است و یا جوشی .

یک نوع از رطوبت گیر های متداول برای همیشه در مسیر لوله مایع باقی می ماند

و فقط محفظه ماده شیمیایی آن تعویض می گردد.

انواع فیلتر درایر :

سیلیکاژل و سولفات کلسیم. H یا F , متداول ترین مواد جاذب رطوبت عبارتند از:

آلومینای احیاء شده نوع کُلُروکلسیم  که زمانی به فراوانی مورد مصرف بود.

ولی امروزه زیاد مصرف نمی شود. فیلتر درایر ها معمولا در خطوط حامل مایع نصب می شوند.

رطوبت ماده سرما زای (r12) باید تا حد ۱۵ قسمت رطوبت در یک میلیون

و رطوبت گاز(r22) تا ۲۵ قسمت در یک میلیون قسمت مبرد به بالا است.

تجربه نشان می دهد که اگر مقدار رطوبت در سیستم از ۲۵ قسمت رطوبت

در یک میلیون قسمت ماده مُبَرِد کمتر باشد , احتمال زنگ زدگی,

تجزیه روغن و سوختن موتور تقریبا به طور کامل از بین می رود.

در موقع تمیز کردن یک سیستم سرد کننده چهار کار مهم و ضروری و اساسی زیر باید انجام شود:

۱-گرفتن آب
۲-گرفتن اسید
۳-خارج کردن ذرات جامد
۴-داشتن وسیله ای که نشان دهد کار جذب رطوبت تمام شده است

فیلتر درایر ها معمولا سه کار اول را انجام می دهد

و برای انجام قسمت چهارم عملیات به وجود یک رطوبت سنج نیاز است.

چون روغن رطوبت خود را به آهستگی از دست می دهد

و عایق سیستم های بسته احتمالا مقداری رطوبت در طول زمان رها می کند.

نکات کلیدی در مورد  فیلتر درایر

فیلتر درایر ها باید برای همیشه در سیستم باقی بمانند..

دستگاه های رطوبت گیر مانند یک اسفنج عمل می کنند، ولی اگر کوچک باشد

,هنگامی که کاملا اشباع شود،نخواهد توانست رطوبت ماده مبرد را کاملا جذب کند.

استفاده از رطوبت سنج تنها راه امن آگاهی از این وضعیت است،به خصوص در مورد دستگاه های تهویه هوا که یخ نمی زنند.

رطوبت نماهای مختلفی وجود دارند:

یک نوع آن در صورت مرطوب بودن سیستم در حد خطرناک , به رنگ صورتی در آمده

و درصورت ایمن بودن سیستم از نظر مقدار رطوبت به رنگ آبی در می آیند.

فیلتر درایر های ماده مُبَرِد آر۲۲ باید سه تا پنج برابر رطوبت گیر های مخصوص ماده آر ۱۲ برای مقادیر مساوی ماده مُبَرِد باشند.

هر چه ظرفیت جذب و حلالیت آب در ماده مُبَرِد بیشتر باشد, رطوبت گیر بزرگ تری مورد نیاز خواهد بود

در ادامه می توانید مطالب گفته شده را در فیلم زیر مشاهده نمایید

با تشکر از مهندس رضا جعفری
گوینده: فرشید فضل علیزاده،مهتا فرهام

کاری از گروه دوبلاژ آترینا
و کانال مستند های مهندسی

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا